Ajete Shaban Beqiraj
VETEM EDHE NJEHERE
Kur të zgjohem në mëngjes
Para syve po të të shihja
Jastëku do të mbushej perla
Në vend të lotëve gurrë,
Sikur vetëm edhe një herë
Të fleja në krahët e tu
S'do të dëshiroja
Të zgjohem më kurrë
Pendohem pse nuk derdhja
Pikëllimin në dashuri
Përse nuk e trazoja
Helmin me mjalt,
Pse ashtu të hidhura
I mbaja në gji
Dhe ty të largoja
Gjithnjë e më larg
Dhe të urrej pse shikoje
Luginën tonë I heshtur
Nga lotët e mi shi
Tek binin këpurdhat
Petalet e trëndafileve
Tek derdhja me stuhi
E barin përvëloja
Me ofshamat e djegura
PLAGE E GJALLE
Plagë mbi plagë
Baba I mbolla shtatit
Vec të shpërlaj shpirtin
Nga bloza e mëkatit
E përulur e përplasur
Lus vdekjen t'më rrëmbej
Me një varr aty pranë teje
Rininë time dua ta shkëmbej
Se drita e jetës
Më është fikur në sy
E gjithë bota ime
Është kthyer në skëterrë
Dritë e shenjt e Zotit
Kot ma ndricon rrugën
Asnjë hap më tutje
S'kam fuqi ta hedh
Dua të lirohem
Barrës së rëndë të jetës
Këtë zemër të përgjakur
Përjetë ta palos në dhe,
Dyert e shpëtimit
Shpirtit le t'mi happen
Trupit tim të dergjur
Pranë teje le t'm,I gjejnë strehë
MURI I SHENJTE
Kur fati dikur na pat buzëqeshur
Me thonjtw e duarve qendisa diellin
Mes botërave që ndanin oqeanet
Shtriva krahët t'u bëra urë
Me gërsheta gardh kurore thura
Rriskun e jetës gurw kalaje bëra
Në themele palosa ëndërrat
Foshnjen tonë flijova në mur
Kur të hapen portat e rruzullimit
Vetëm një dritë botën praron
Gjurmët e mëkateve ndaj shpirtit tim
Do t'i shohësh në Librin e Shenjtë
Do të rrëfehet Syri i Drejtësisë
Që gjithë jetën me mua ka qarë
Në ballë mallkimin do të të vulos
Zoti i Madh që vran e kthjell
NJEDITEZAJ
Ahu i zemrës sime
Do t'i mbërthej gjymtyrët
Bryma e acarit orëzi
Do të t'a ngrij shikimin
Me blozë mbuluar
Do të kujtosh
Brishtësinë e trupit tim
Të burgosur në vetmi
Do të kërkosh faljen e Atij
Që nën hijen i blirit I dergjen eshtrat me mote
Kur të zgjohem në mëngjes
Para syve po të të shihja
Jastëku do të mbushej perla
Në vend të lotëve gurrë,
Sikur vetëm edhe një herë
Të fleja në krahët e tu
S'do të dëshiroja
Të zgjohem më kurrë
Pendohem pse nuk derdhja
Pikëllimin në dashuri
Përse nuk e trazoja
Helmin me mjalt,
Pse ashtu të hidhura
I mbaja në gji
Dhe ty të largoja
Gjithnjë e më larg
Dhe të urrej pse shikoje
Luginën tonë I heshtur
Nga lotët e mi shi
Tek binin këpurdhat
Petalet e trëndafileve
Tek derdhja me stuhi
E barin përvëloja
Me ofshamat e djegura
PLAGE E GJALLE
Plagë mbi plagë
Baba I mbolla shtatit
Vec të shpërlaj shpirtin
Nga bloza e mëkatit
E përulur e përplasur
Lus vdekjen t'më rrëmbej
Me një varr aty pranë teje
Rininë time dua ta shkëmbej
Se drita e jetës
Më është fikur në sy
E gjithë bota ime
Është kthyer në skëterrë
Dritë e shenjt e Zotit
Kot ma ndricon rrugën
Asnjë hap më tutje
S'kam fuqi ta hedh
Dua të lirohem
Barrës së rëndë të jetës
Këtë zemër të përgjakur
Përjetë ta palos në dhe,
Dyert e shpëtimit
Shpirtit le t'mi happen
Trupit tim të dergjur
Pranë teje le t'm,I gjejnë strehë
MURI I SHENJTE
Kur fati dikur na pat buzëqeshur
Me thonjtw e duarve qendisa diellin
Mes botërave që ndanin oqeanet
Shtriva krahët t'u bëra urë
Me gërsheta gardh kurore thura
Rriskun e jetës gurw kalaje bëra
Në themele palosa ëndërrat
Foshnjen tonë flijova në mur
Kur të hapen portat e rruzullimit
Vetëm një dritë botën praron
Gjurmët e mëkateve ndaj shpirtit tim
Do t'i shohësh në Librin e Shenjtë
Do të rrëfehet Syri i Drejtësisë
Që gjithë jetën me mua ka qarë
Në ballë mallkimin do të të vulos
Zoti i Madh që vran e kthjell
NJEDITEZAJ
Ahu i zemrës sime
Do t'i mbërthej gjymtyrët
Bryma e acarit orëzi
Do të t'a ngrij shikimin
Me blozë mbuluar
Do të kujtosh
Brishtësinë e trupit tim
Të burgosur në vetmi
Do të kërkosh faljen e Atij
Që nën hijen i blirit I dergjen eshtrat me mote