RINA SINANI
NUK MËRZITEM
Nuk do merzitem kur te shkruaj per ty,
nuk ja vlen,
perkundrazi do te qesh,
do te qesh per ate kohe,
per ty,per mua,
per budallalleqet e tua.
Do qesh
per mendjen tende te holle,
per ne,qe ishim dikur,
per ty qe shkon majtas-djathtas,
per mua, nuk e di pse!...
Nese prêt nje lot,ke nje te qeshur
jo sepse dua,por edhe mundem,
do qesh per ate se,ku je ti tani ?
Pa frike,pa hamendje,rri,mere shtruar,
me shikon mua?...
jam ketu ku jam
dhe me duhet te te them,
faleminderit,ske bere gje,
vetëm më hape syte te shikoj me mire,
jo jeten,as boten, as njerezit,
por veten,dhe ja….
me sheh ku jam dhe si jam,
me e forte se dikur, e plote, e heshtur!
Nese mendon se meritat te takojn ty,
te jap nje lajm te keq,jane gjithe te miat!
Kur ti te shikosh mua,
mos shiko veten tende,
mbrenda meje jemi qenie te ndryshme,
une njeri,ti kafshe!
Por,kur tme shikosh mua
shih dhe te qeshuren time,
eshte per ty
per ate qe je ti tani!!
TI NJERI
Ti, nje njeri i mbushur me jete,
ku ike?
Ti,dashuria ime,
ku mendon te shkosh?
Ti, qe te vrau jeta
e te morri gjysmen tende,
mendon se te la pa asgje?
Ti,o njeri
shiko veten ne pasqyre,
cfare sheh?!
“ Nje monster,nje fytyre djegur pa kembe”
ja cfare shoh une dhe cben?
kthen koken,qan dhe thua
“ ik, un sbej per ty”
“çpate” te thash
me lot ne sy me the “te dua”,
pastaj rrotullon rroten,
e kthehesh nga mua
me ato sy me shikon
dhe me thua
“mbyll syte,mos me shiko ne fytyre”
me nje buzqeshje te afrohem e te them
“ mirpo kjo eshte ajo qe dua une”.
Ti, ul koken
“pse m’lendon ende”-me thua
unë te them, “sepse te dua”!
Nje heshtje kaplon dhomen,
ti ne lotet e tu strukesh,
asnje fjale nuk thua,
vetem “kaltrine, te dua”
Unë,buzqesh,
ne krahet e tu vallzoj,
ne perqafimin tend jam,
ne syte e tu shoh vetem nje gje,
dashurine tende argjine…
Te them “argjine,te dua perjete”
e ti me thua “e mallkuar do jesh me mua”,
sdi ç’te them, dhembjen tende se di,
mirpo di se cfare thone syte e tu,
e ne to shoh vetem emrin tim.
Ne krahet e tua gjeta rehatine,
ne syte e tu dashurine,
nuk doja te largohesha prej aty,
mirpo loti yt me lagu,
me tha “kaltrine,qielli me do mua”.
Argjine, dashuri ku me le mua?
Ti me thua “ne mbrendsinë time shpirt”,
me lot ne sy me duhet te largohem
nga gjiri yt i ngrohte,
nga dashuria jote,
“dhemb argjine” te them,
me shikon e syte te thone “cfare”,
“te shoh si e rrotullon ate karroce
dale nga dale mbetesh nje hije,
te shoh si merr zemren time,
shpirtin dhe trupin tim”...
Kthehesh argjine me lot ne sy,
me kap doren, me shtrengon,
me thua “ do takohemi nje dite”
“mos me qaj, dhe ri e qeshur,
ne kujtime me ke mua”
Te shikoj, nuk di ç’te them,
me thua, “mos thuaj gje,
syte te tregojnë gjithçka”…
Ne prag te deres Argjine
me thua, “mos harro, un ty te dua”…
Une,,me gjysmë goje te them,
“ ne enderr do te them dhe unë, “te dua”!
MBI VARRIN TËND
Mbi varrin tend qendroj e heshtur,
me velo te zeze,fytyren mbuluar.
Kam frike te qaj,sepse te lendoj ty,
Mbyll syte, mendoj se do zgjohem
edhe nje here me ledhatimin tend.
Puthjen tende mu ne balle,
te zgjohem me zerin me te embel,
me aromen e qumshtit ne doren tende…
Te shikoj edhe njeherë ne syte e tu,
te me falin perseri diellin,
sic benin dikur,
Te shikoj edhe njeherë
buzqeshjen tende,
te degjoj me kujdes cdo fjale qe thua…
Dua te me zere gjumi,
edhe nje here ne gjirin tend te ngrohte,
te luajme te dyja, te gezohemi
ashtu sic benim dikur.
Tanime me mbeti vetem te kerkoj
aromen tende,
ne kete ajer qe marr, fytyren tende
ne cdo grua qe kalon,
rehatin e kraheve tua,
ate, nuk do ta gjej kurrë!!
TI RRI NËPËR QOSHE
Ti neper qoshe rri tani,
e humbur vrapon,
nuk e di dhe vet ku shkon.
Deshiron kaq shume
kerkon qe jeta të te zhgenjejë,
ne nje qoshe, do te hedhi.
Ti, qe endrrat do i flakesh tutje…
Ndalo,jeto ne mundesit e tua,
kerko mbrenda mundesive,
mbrenda jetes qe e ke tani,
jo jashte saj…..
Nuk do merzitem kur te shkruaj per ty,
nuk ja vlen,
perkundrazi do te qesh,
do te qesh per ate kohe,
per ty,per mua,
per budallalleqet e tua.
Do qesh
per mendjen tende te holle,
per ne,qe ishim dikur,
per ty qe shkon majtas-djathtas,
per mua, nuk e di pse!...
Nese prêt nje lot,ke nje te qeshur
jo sepse dua,por edhe mundem,
do qesh per ate se,ku je ti tani ?
Pa frike,pa hamendje,rri,mere shtruar,
me shikon mua?...
jam ketu ku jam
dhe me duhet te te them,
faleminderit,ske bere gje,
vetëm më hape syte te shikoj me mire,
jo jeten,as boten, as njerezit,
por veten,dhe ja….
me sheh ku jam dhe si jam,
me e forte se dikur, e plote, e heshtur!
Nese mendon se meritat te takojn ty,
te jap nje lajm te keq,jane gjithe te miat!
Kur ti te shikosh mua,
mos shiko veten tende,
mbrenda meje jemi qenie te ndryshme,
une njeri,ti kafshe!
Por,kur tme shikosh mua
shih dhe te qeshuren time,
eshte per ty
per ate qe je ti tani!!
TI NJERI
Ti, nje njeri i mbushur me jete,
ku ike?
Ti,dashuria ime,
ku mendon te shkosh?
Ti, qe te vrau jeta
e te morri gjysmen tende,
mendon se te la pa asgje?
Ti,o njeri
shiko veten ne pasqyre,
cfare sheh?!
“ Nje monster,nje fytyre djegur pa kembe”
ja cfare shoh une dhe cben?
kthen koken,qan dhe thua
“ ik, un sbej per ty”
“çpate” te thash
me lot ne sy me the “te dua”,
pastaj rrotullon rroten,
e kthehesh nga mua
me ato sy me shikon
dhe me thua
“mbyll syte,mos me shiko ne fytyre”
me nje buzqeshje te afrohem e te them
“ mirpo kjo eshte ajo qe dua une”.
Ti, ul koken
“pse m’lendon ende”-me thua
unë te them, “sepse te dua”!
Nje heshtje kaplon dhomen,
ti ne lotet e tu strukesh,
asnje fjale nuk thua,
vetem “kaltrine, te dua”
Unë,buzqesh,
ne krahet e tu vallzoj,
ne perqafimin tend jam,
ne syte e tu shoh vetem nje gje,
dashurine tende argjine…
Te them “argjine,te dua perjete”
e ti me thua “e mallkuar do jesh me mua”,
sdi ç’te them, dhembjen tende se di,
mirpo di se cfare thone syte e tu,
e ne to shoh vetem emrin tim.
Ne krahet e tua gjeta rehatine,
ne syte e tu dashurine,
nuk doja te largohesha prej aty,
mirpo loti yt me lagu,
me tha “kaltrine,qielli me do mua”.
Argjine, dashuri ku me le mua?
Ti me thua “ne mbrendsinë time shpirt”,
me lot ne sy me duhet te largohem
nga gjiri yt i ngrohte,
nga dashuria jote,
“dhemb argjine” te them,
me shikon e syte te thone “cfare”,
“te shoh si e rrotullon ate karroce
dale nga dale mbetesh nje hije,
te shoh si merr zemren time,
shpirtin dhe trupin tim”...
Kthehesh argjine me lot ne sy,
me kap doren, me shtrengon,
me thua “ do takohemi nje dite”
“mos me qaj, dhe ri e qeshur,
ne kujtime me ke mua”
Te shikoj, nuk di ç’te them,
me thua, “mos thuaj gje,
syte te tregojnë gjithçka”…
Ne prag te deres Argjine
me thua, “mos harro, un ty te dua”…
Une,,me gjysmë goje te them,
“ ne enderr do te them dhe unë, “te dua”!
MBI VARRIN TËND
Mbi varrin tend qendroj e heshtur,
me velo te zeze,fytyren mbuluar.
Kam frike te qaj,sepse te lendoj ty,
Mbyll syte, mendoj se do zgjohem
edhe nje here me ledhatimin tend.
Puthjen tende mu ne balle,
te zgjohem me zerin me te embel,
me aromen e qumshtit ne doren tende…
Te shikoj edhe njeherë ne syte e tu,
te me falin perseri diellin,
sic benin dikur,
Te shikoj edhe njeherë
buzqeshjen tende,
te degjoj me kujdes cdo fjale qe thua…
Dua te me zere gjumi,
edhe nje here ne gjirin tend te ngrohte,
te luajme te dyja, te gezohemi
ashtu sic benim dikur.
Tanime me mbeti vetem te kerkoj
aromen tende,
ne kete ajer qe marr, fytyren tende
ne cdo grua qe kalon,
rehatin e kraheve tua,
ate, nuk do ta gjej kurrë!!
TI RRI NËPËR QOSHE
Ti neper qoshe rri tani,
e humbur vrapon,
nuk e di dhe vet ku shkon.
Deshiron kaq shume
kerkon qe jeta të te zhgenjejë,
ne nje qoshe, do te hedhi.
Ti, qe endrrat do i flakesh tutje…
Ndalo,jeto ne mundesit e tua,
kerko mbrenda mundesive,
mbrenda jetes qe e ke tani,
jo jashte saj…..